Ortaylı, İlber: “Çirkin devlerle dövüşen Davut”.
Ortaylı, İlber:
“Çirkin devlerle dövüşen Davut”. Milliyet, 8 Temmuz 2003.
https://www.milliyet.com.tr/siyaset/cirkin-devlerle-dovusen-davut-315299
Çirkin
devlerle dövüşen Davut
Çelik Bey, bu
şehir için kuru kuruya hayıflanıp bu bataklığa tüy dikmedi.
Çelik
Gülersoy. Kaç defa görüştük hatırlamıyorum; her Allahın günü Turingin el attığı
mekânları denetlemeye ve düzenlemeye koşardı. Görüşmelerimiz de bu turlama
sırasında olurdu. Bir yandan da yeni mekânlara el atardı. Kariye Camii etrafı,
Boğazdaki köşkler, bir mezbeleyken ıslah edilen Çamlıca Tepesi, hepsi onun el
attığı İstanbulun kurtarılmış bölgecikleriydi. Çelik Bey, umutlu muydu? Hayır.
Bu şehrin geleceği için onun kadar karamsar konuşanına rastlamadım. Ama Çelik
Gülersoyu herkesten farklı yapan bir maya vardı. Kuru kuruya hayıflanıp nihayet
kendisi de bu bataklığa tüy dikenlerden hiç olmadı. Durmaksızın hep koştu.
Umutsuzluğunu bira bardağı üstündeki dumanlarla ifade edenlere tezat daima
düzeltecek bir yer buldu. Bu toplumun unuttuğu ve tanımak istemediği şehir için
hep koşuştu. Önce Turingin giderlerine el koyan Maliye bürokrasisiyle,
belediyelerle boğuştu. Sonra her şeyin iyisini, güzelini bilen (!), kıskanç
ukalalarla karşılaştı. Arada kimsenin el atmadığı konularda kitaplar çıkardı.
Daha iyisini yazanı görmedim ama tenkit çok oldu. Gülersoyun benim önerilerimi
tenkit ettiği çok olurdu. Hiç sesimi çıkarmadım. Bu şehrin başını tutan çirkin
devlerle dövüşen bu Davutun tutkusuna hayrandım. Ona hep saygı duydum.
İstanbulun her yanını kuşatan pislikleri, teker teker temizliyordu. Ben onu
öyle hatırlayacağım, herkes de öyle hatırlasın ve İstanbulun bu hayırlı
evladını son yolculuğuna uğurlamaya herkes gelsin. Çelik Gülersoylar bizde yok
olmaz. İleride onlardan belediye reisleri de çıkacak. Güle güle Çelik Bey ve
hoş geldiniz Gülersoylar.
Yorumlar
Yorum Gönder