Melih Aşık: “Aya bakmadan! Milliyet,  20 Ocak 2000

Aya bakmadan!

       İstanbul Azizi Çelik Gülersoy'la telefonda bir şehir gezintisi yapıyoruz... Söz Sepetçiler Kasrı'na geliyor. Kanal 6'daki tarihi (!) ağız dalaşı sırasında sandalyesine sıkışmış gibi oturan ve söz kendisine geldiği zaman da ne dediği anlaşılmayan 1 No'lu Koruma Kurulu üyesi Sayın Profesör'den açılıyor söz... Sayın Profesör, Sepetçiler Kasrı'nda tarihi eserin dokusuna uymayan yapılanmalar olduğunu, bunu inşaat bittikten sonra keşfettiklerini (!) ve suç duyurusunda bulunduklarını pes perdeden söylüyor. Peki Eminönü'nün orta yerindeki bir inşaatı hiç denetlememişler mi? Şöyle merak edip orada ne yapılıyor diye bir göz atmamışlar mı?

       Geçiyoruz... Kentin neresine göz atsanız bir başka cinayet işleniyor. Şaka yollu diyoruz ki:

       - Çelik Bey en iyisi bu kentte sağa sola bakmadan dolaşmak. Herşeyi görmezden gelmek. Yoksa insan kahrolur...

     - Doğru ama dostum, mümkün mü? diyor Çelik Bey.. Ve bir Bektaşi fıkrası anlatıyor...

       Bektaşi, Ramazan ayında gökteki aya hiç bakmadan dolaşıyormuş. Çünkü aya baksa namaz ve oruç saatlerini öğrenecek... Mutsuz olacak. Durumu göğe ve aya bakmadan idare ederken bir gece su çekmek üzere kuyuya eğilmiş. Ne görsün? Aydedenin aksi suda bütün haşmetiyle kendine bakmıyor mu?

       Kızgın kızgın söylenmiş:

     - Gel de gözüme gir!..”                                                                

https://www.milliyet.com.tr/yazarlar/melih-asik/aya-bakmadan-5332761